Nerde o eski bayramlar azizim

"Bugün bayram

Erken kalkın çocuklar"

Aman benim için tüm bayramlar bu şarkıyla başlar malesef.

 Ailem “akşam yatmıyosun sabah kalkmıyosun” grubunun en azılı üyesi olan beni; tekmeleme, yorganı üstümden acımasızca çekme, ışık açıp kapama, kulağa su damlatma gibi çağdışı yöntemleri üzerimde deneyip umduklarını bulamayınca, erken kalkılması gereken bayram sabahlarında günün anlam ve önemini yansıtan yüksek volümlü bu şarkıyla beni uyandırma yöntemini keşfetmişlerdir çünkü. 

Kısacası “ne dedin sen, çat!” (bkz. sevda demirel) gibi her ‘ne dedin sen’ sözcük öbeğinden sonra ‘çat’ sesinin kalıplaşması gibi bayram dedinmiydi bu şarkı aklıma gelir hep. 

İrkilirim biraz.

İşte bu yüzden bu bayram diğerlerinden farklıydı sanki.

 İlk defa o şarkıyla uyanmadım çünkü bi bayram sabahı. 

Dedem bana bayram harçlığı vermedi ilk kez. 

Bayram ziyaretleri de yapmadım.

 Sıradan, “ee sen nasılsın evladım” diye soran teyzenin karşısında sıramın gelmesini beklerken gerilmedim ilk defa.

“Ah nerdee o eski bayramlar” diyen bi aile büyüğüm de yoktu bu sefer.

Sağolsun eşşek kadar olmuş kuzenimin de elimi öpmüş olması, psikolojimde derin yaralar açtı bu bayram.

Sacta pişirilen etin de tadı yoktu. 

Keramet  ateşin başındaki kalabalıktaymış meğersem.

Kapıya gelen şeker verice bozulan ama para verince de ayakları kıçlarına değe değe markete kız kaçıran almaya koşan çocukların bile eksikliğini hissettim içimde.

 Çocukluğum geldi aklıma hüzünlendim.

 Ve de aklımdan geçirmeden edemedim

Ah nerdee o eski bayramlar…

Ps: Ama yinede varya  “nerde o eski bayramlaar!” diye ortamı geren aile büyüğüme, "bu bayram da 20 sene sonra eskiyecek, tadını çıkarmaya bak" derdim  heralde ehe:)